به گزارش سرویس وبلاگستان مشرق ، عماد افروغ در وبلاگ در راه مدرس نوشت: عماد افروغ در روزنامه تهران امروز نوشت: طرح مدل تجدید قدرت پوتین - مدودف كه در روزهای گذشته و تحت تاثیر سخنان رئیس جمهور، مباحثات متنوع رسانه ای را موجب شده بود، در زمره مسائلی است كه پرداختن به آن می‌بایست از نقطه نظر منطقی و موقعیتی، مورد ملاحظات دقیقی صورت گیرد. باید گفت كه منع قانونی برای اجرای این مدل انتخاباتی روسی در ایران وجود ندارد و امكان اینكه رئیس‌جمهوری بیاید و رئیس جمهور سابق را به عنوان معاون اول خود انتخاب كند، در ایران منتفی نیست ولی این نوعی نقض غرض و دور زدن قانون محسوب می شود. به عبارت دیگر این مسئله هر چند از لحاظ شكلی مشكلی ندارد ولی به لحاظ محتوایی خلاف فلسفه ای است كه بر اساس آن قانون منع حضور بیش از دو دوره فرد در جایگاه ریاست جمهوری تصویب شد.
در این خصوص می بایست به آسیب های حضور فرد در بیش از دو دوره ریاست جمهوری عادی نیز توجه كرد. قانون با حضور بیش از دو دوره متوالی فرد در جایگاه ریاست جمهوری مخالف است، چرا كه این موضوع باعث تراكم «قدرت» ، «ثروت» و منزلت ناشی از «قدرت و ثروت» می‌شود و به لحاظ اجتماعی می‌تواند منشا یكسری مضرات باشد. چون عده حاكم از مواهبی برخوردار می‌شوند كه به نوعی به صورت مستقیم یا غیرمستقیم این مواهب برای برخی نهادینه شده و پیامدهای سوئی برای آنان به دنبال دارد. اگر بخواهیم به روح قانون اساسی پایبند باشیم باید جلوی اجرای مدل «پوتین-مدودف» را بگیریم. ولی هیچ اهرم قانونی برای این كار وجود ندارد. این در حالی است كه تمام نظام‌هایی كه اسیر ظاهر قانون هستند گرفتار این موضوع هستند. مگر اینكه كسانی باشند كه حافظ روح و جوهر قانون باشند.
البته احتمال تحقق این مدل قدرت در ایران ضعیف است و تاكنون در این زمینه موردی را در تاریخ سیاسی كشورمان شاهد نبودیم. اگر بخواهیم به رفتارهای مردم در انتخابات های گذشته نگاه كنیم تاكنون سابقه نداشته است كه مردم به یك مجموعه سیاست های خاص با شاخصه های خاص بیش از دو دوره اقبال نشان دهند. به همین خاطر بعید می دانم مردم این بستر را به لحاظ صوری برای عده ای فراهم كنند تا آنان بخواهند روح و جوهر قانون را دور بزنند.
بین روسای جمهور ایران پس از جنگ تحمیلی، تفاوت های پارادایمی بسیاری وجود دارد و این تفاوت ها مانع آن می شود كه حتی به لحاظ صوری بستر مدل انتخاباتی روسیه در ایران فراهم شود. در انتها باید گفت كه با توجه به اینكه این موضوع با روح قانون مخالف است باید مانع آن شد و علی القاعده جلوی دور زدن روح قانون را باید گرفت. چون آنچه برای ما مهم است رعایت جوهر و روح قانون است تا شكل و ظاهر قانون. اما با توجه به آنكه یكی از آسیب های جامعه ما فرمالیزم است، نمی توان گفت تا چه اندازه رشد كرده ایم و می شود مانع این كار شد.
در این خصوص می بایست به آسیب های حضور فرد در بیش از دو دوره ریاست جمهوری عادی نیز توجه كرد. قانون با حضور بیش از دو دوره متوالی فرد در جایگاه ریاست جمهوری مخالف است، چرا كه این موضوع باعث تراكم «قدرت» ، «ثروت» و منزلت ناشی از «قدرت و ثروت» می‌شود و به لحاظ اجتماعی می‌تواند منشا یكسری مضرات باشد. چون عده حاكم از مواهبی برخوردار می‌شوند كه به نوعی به صورت مستقیم یا غیرمستقیم این مواهب برای برخی نهادینه شده و پیامدهای سوئی برای آنان به دنبال دارد. اگر بخواهیم به روح قانون اساسی پایبند باشیم باید جلوی اجرای مدل «پوتین-مدودف» را بگیریم. ولی هیچ اهرم قانونی برای این كار وجود ندارد. این در حالی است كه تمام نظام‌هایی كه اسیر ظاهر قانون هستند گرفتار این موضوع هستند. مگر اینكه كسانی باشند كه حافظ روح و جوهر قانون باشند.
البته احتمال تحقق این مدل قدرت در ایران ضعیف است و تاكنون در این زمینه موردی را در تاریخ سیاسی كشورمان شاهد نبودیم. اگر بخواهیم به رفتارهای مردم در انتخابات های گذشته نگاه كنیم تاكنون سابقه نداشته است كه مردم به یك مجموعه سیاست های خاص با شاخصه های خاص بیش از دو دوره اقبال نشان دهند. به همین خاطر بعید می دانم مردم این بستر را به لحاظ صوری برای عده ای فراهم كنند تا آنان بخواهند روح و جوهر قانون را دور بزنند.
بین روسای جمهور ایران پس از جنگ تحمیلی، تفاوت های پارادایمی بسیاری وجود دارد و این تفاوت ها مانع آن می شود كه حتی به لحاظ صوری بستر مدل انتخاباتی روسیه در ایران فراهم شود. در انتها باید گفت كه با توجه به اینكه این موضوع با روح قانون مخالف است باید مانع آن شد و علی القاعده جلوی دور زدن روح قانون را باید گرفت. چون آنچه برای ما مهم است رعایت جوهر و روح قانون است تا شكل و ظاهر قانون. اما با توجه به آنكه یكی از آسیب های جامعه ما فرمالیزم است، نمی توان گفت تا چه اندازه رشد كرده ایم و می شود مانع این كار شد.
